Zullen mensen, na de stille, schone stad in de Corona-periode te hebben ervaren, hun auto inruilen voor een fiets of e-bike? Dat klinkt aantrekkelijk, maar hoe gaan we ze allemaal opladen?
Hoe gaan we al die elektrische voertuigen opladen? Er zijn bijna geen openbare laadpunten meer. Voor particulieren kan dit gewoon thuis in het stopcontact in de schuur of hal. Maar dat is aanzienlijk moeilijker voor een bedrijf, hotel of deelconcept. Opladen is vaak duur, gevaarlijk en vooral veel gedoe.
Tot op heden zijn er drie manieren om op te laden:
Met de bijpassende adapter in het stopcontact. De meeste mensen laden hun e-bike batterij op via het stopcontact. Om veiligheidsredenen moet dit voor commercieel gebruik een speciaal daarvoor aangeschaft stopcontact zijn, bijvoorbeeld van Bosch. Tot voor kort haalde bijna iedereen zijn batterij van de fiets en nam hem mee naar binnen om op te laden. Na een aantal incidenten met ontplofte batterijen, zoals bij Domino's waar op 8 augustus een oververhitte batterij vlam vatte, is dit bij de meeste bedrijven niet meer toegestaan. Nu is het een trend om batterijen te integreren (zoals Van Moof) en de fiets buiten op te laden. Voor bedrijven met veel e-bikes betekent dit een wirwar van verschillende kabels, soms in combinatie met laadpalen, waar mensen over struikelen, kwijtraken en die corroderen.
Batterijen verwisselen of lege e-bikes ophalen is voor veel deelconcepten de enige optie. Het is fijn en gemakkelijk voor de gebruiker om de e-bike overal achter te laten (zogenaamd 'free floating'), maar dat lijkt geen duurzaam model. Voor gemeenten zijn rondslingerende fietsen een aantasting van het stadsbeeld en voor de aanbieders is het ophalen en opladen een enorme kostenpost. Partijen met diepe zakken zoals Uber hebben dit zonder overleg met overheden geïntroduceerd, maar worden nu door gemeenten aan banden gelegd. In principe zijn gemeenten blij met subconcepten voor licht elektrisch vervoer, maar dit zal moeten worden georganiseerd met aangewezen plaatsen voor parkeren en opladen “semi free floating”.
Tot nu toe zijn dure en omslachtige draadloze laadstations de enige optie voor aanbieders die buiten draadloos willen opladen. Deze laadstations zijn gekoppeld aan een specifiek fietsmodel met een geïntegreerde laadaansluiting. Het bedrijf Gobike ontving €1,6 miljoen subsidie van de gemeente Rotterdam en ging vervolgens failliet. Daarna stonden talloze dure laadstations ongebruikt omdat ze alleen geschikt waren voor Gobike.
TILER introduceert eind 2020 haar universele laadtegel voor e-bikes. TILER is van mening dat haar gebruiksvriendelijke, draadloze en duurzame oplossing bijdraagt aan een goede infrastructuur om steden te elektrificeren.
Minder auto's, geen hangende kabels of grote dure laadstations voor 1 type fiets. Laten we ook na de Corona-tijd de steden samen stiller en schoner houden.
Laat ons in de comments weten hoe jij de toekomst van mobiliteit in steden ziet!